|
||||||||
|
In 2020 maakten we hier voor het eerst kennis met de platen van de nu 48-jarige Amerikaanse muzikant Jonathan Wilson uit de beroemde artiestenwijk Laurel Canyon in Los Angeles, Californië via zijn toenmalige vijfde soloalbum “Dixie Blur”. Hij was toen al vele jaren actief in de muziekwereld als frontman bij de formatie ‘Muscadine’ en vooral als producer van albums van o.a. Conor Oberst, de frontman van ‘Bright Eyes’ en ook van ‘The Deep Dark Woods’, Bonnie ‘Prince’ Billy en Roy Harper. Hij was bovendien eveneens betrokken bij de opname van platen van o.a. ‘Father John Misty’, Jackson Browne, ‘Dawes’ en ‘Jayhawks’-zanger-gitarist Gary Louris. Op 8 september 2023 zal de nieuwste soloplaat van Jonathan Wilson wereldwijd op de markt worden losgelaten. “Eat The Worm” is de wat obscuur klinkende titel van dit twaalf zelfgeschreven tracks tellende album. Dat werd voorafgegaan door de release van de heerlijke single “Charlie Parker” die u hier op de tweede video kunt beluisteren, een song vernoemd naar de legendarische componist en jazzsaxofonist. Deze video werd met A.I. (‘artificial intelligence’) gecreëerd door Jonathan Wilson’s echtgenote Andrea Nakhla. Inmiddels is er ook al een tweede single uit deze plaat getrokken met het op de eerste video te horen swingende nummer “The Village Is Dead”. Jonathan Wilson varieert op de nummers van deze plaat tussen diverse muziekgenres. Zelf speelt hij bij de in zijn eigen ‘Fivestar Studios’ in L.A. tot stand gekomen plaatopname als multi-instrumentalist op een brede reeks van instrumenten, net als zijn vrienden Drew Erickson, instrumentalist bij Lana Del Rey en ‘The Killers’-bassist Jake Blanton. Andere bijdragen aan één of meerdere nummers komen van zijn echtgenote Andrea Nakhla als backing vocaliste, percussionist Grant Milliken en een achtkoppig strijkers- en blazersensemble. Het dient gezegd te worden dat de begintracks van “Eat The Worm” eerder mysterieus klinkende nummers zijn met “Marzipan”, “Bonamossa” en “Ol’ Father Time”. Pas in het psychedelisch klinkende “Hollywood Vape” en de song “Wim Hof” herkennen we een zekere vorm van melodie. Naast “Charlie Parker” zijn de in balladvorm gebrachte nummers “Lo And Behold” en ”Hey Love”, de akoestische pianoballad East L.A.” en de theatrale afsluiter “Ridin’ In The Jar” onze favoriete tracks op deze plaat. (valsam)
|